Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tussilago farfara & Plumbago europaea

fotò
fotò
Erbo-de-la-pato

Tussilago farfara

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pas-d'ase, Chavalino, Coujasso, Fueio-d'ounglo, Toussilage.

Noms en français : Tussilage, Pas-d'âne.

Descripcioun :
L'erbo-de-la-pato flouris d'ouro à la fin de l'ivèr alor que i'a pancaro li fueio (soumbron li vièii fueio dessecado). M. Duplan :"Flouris sènso fueio, e lou colchique, es lou countràri [...] la flour e puei après la fueio" (O. Madon, op.cit. p. 161). Li fueio vènon à l'après, fan souvènt un tapis au sòu. Trachis dins li relarg umide e argelous souvènt en ribo de camin.

Usanço :
Es uno planto vertuouso contro lou tussi, li brounchito e lou ràumi. Se pren en tisano o en fumigacioun de flour secado (o tuba). Li flour e li jòuini fueio soun manjadisso mai fau pas trop n'en prendre que caupon un alcalouïde empouisounant lou fege. "La fuelho de chavalino èro cuecho pèr lous pouorcs" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 61).

Port : Erbo
Taio : 8 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tussilago
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à abriéu

Liò : Ribiero - Ouraias - Limas - Roubino de mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Tussilago farfara L., 1753

fotò
fotò
Erbo-di-rascas

Plumbago europaea

Plumbaginaceae

Àutri noum : Erbo-enrabiado, Bagoun, Erbo-de-la-rougno, Erbo-di-couquin, Malo-erbo.

Noms en français : Dentelaire, Malherbe.

Descripcioun :
L'erbo-di-racas, mens coumuno qu'à passa tèms, trachis en ribo de camin, i pèd de muraio e dins lis escoumbre ounte flouris amé de poulìdi flour vióuleto, à la fin de l'estiéu. Es uno planto eisado de recounèisse emé si flour e si fru pegous qu'arrapon li péu e li teissu.

Usanço :
Èi couneigudo au nostre pèr garris la rasco. Ramentèn qu'aquesto malautié de pèu e de péu s'aprèn à de champignoun coume Microsporum canis. Freta la bèsti emé d'òli de bagoun (adouba en fasèn bouli la planto dins l'òli). Se dis peréu qu'en mastegant la racino, apaisso li ràbi de dènt (erbo-enrabiado)-TdF. Pamens se n'en fau mesfissa que fretado sus la pèu pòu douna d'enflamacioun.

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Plumbago
Famiho : Plumbaginaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 8 à 12 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Avoust à óutobre

Liò : Camin - Muraio - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Plumbago europaea L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
R
RR
C
R
RR
ges
ges

Tussilago farfara & Plumbago europaea

ges
ges
C
C
R
C
CC
CC

Coumpara Erbo-de-la-pato emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-di-rascas emé uno autro planto

fotò